Michael Kortekaas presenteert de rekening van PAID-reality

Onlangs stond spreker Michael Kortekaas op het podium tijdens de 24U Kick off. Centraal in zijn verhaal staat de PAID-reality waarin we verkeren. We leven in een wereld die altijd aan staat en nooit af is. We willen carrière maken, de beste partner zijn, keihard trainen voor een goddelijk lijf. En natuurlijk studeer je er ook bij, want dat is zo goed voor je persoonlijke ontwikkeling. Om maar te zwijgen over het onderhouden van onze sociale netwerken. Hoe blijf je dan nog overeind?

Topprestaties zijn de norm, rust pakken we zelden. Daarom is mentale kracht belangrijker dan ooit. Want mensen die mentaal veerkrachtig zijn, genieten van een succesvoller, gezonder en gelukkiger leven. Na zijn optreden belden we met Michael om even door te praten over dit onderwerp. En omdat we benieuwd zijn naar de vraag die we volgens Michael veel te weinig stellen aan elkaar …

Hoe gaat het met je?

Goed, dank je! Ik doe momenteel een stevig beroep op mijn eigen mentale kracht. Ik zit in de eindfase van de oplevering van mijn boek. De rode draad? ‘Don’t show them what you can do, but show them what they can do.’ In het boek reik ik de lezer mentale tools aan. Deze kun je o.a. inzetten om beter te leren omgaan met spanning, stress en prestatiedruk. Dit gaat over de alledaagse werkdruk en maar ook over peak performances. Bijvoorbeeld het halen van een deadline of jezelf presenteren tijdens een sollicitatiegesprek. Én bij het schrijven van je eigen boek. Deze ligt in oktober in de winkels, maar er moet nog heel wat gebeuren voordat het zover is.

Waarom zijn die tools zo belangrijk?

Tegenwoordig willen we steeds meer laten zien hoe goed we wel niet zijn. We zijn elke dag bezig met prestaties. Mooier worden. Slimmer en rijker. Maar deze prestatiedruk gaat vaak ten koste van het zorgen voor onszelf. En als je niet zorgt voor jezelf, dan kan dat je ambities behoorlijk in de weg staan, soms zelfs desastreus zijn.

Tijdens mijn lezing merk ik dat de hele zaal zich herkent in deze ‘pressure to perform’. Ik maak vaak de brug naar de jeugd. De fout die wij als volwassenen maken, is dat we niet vertragen. Dat we de rust niet pakken. Maar die rust gunnen we onze jeugd ook niet. De Nederlandse jeugd is de hardst werkende jeugd van de wereld. Wist je dat een Nederlandse 21-jarige gemiddeld 20 uur per week werkt naast de studie. Dit doen ze om hun zogenoemde PAID-reality bij te houden. De huur, het uitgaan, kleding …

Staat de PAID-reality eigenlijk wel in verhouding tot échte zingeving in ons leven?

Tegenwoordig wordt veel zingeving bepaald door buitenaf. Er wordt een enorme drang aan zingeving opgedrongen, bijvoorbeeld door sociale druk en media. Maar door al die prikkels raken we steeds verder van onszelf af. 50 jaar geleden wisten we veel minder van de wereld af, en daardoor waren we eerder tevreden. Je ervaarde daardoor veel sneller zingeving. En juist daar ligt de sleutel: dat jij de dingen doet waar je blij van wordt. Bewandel jij je eigen pad? Het gaat erom dat je jouw intrinsieke motivatie creëert en dat komt als je autonomie, verbondenheid en competentie ervaart. Als je die drie vervult, ontstaat vanzelf ook zingeving. Dan zit je aan het stuur, zonder dat de PAID-reality zich opdringt. Je gaat niet doen wat de druk je oplegt, maar waar je zelf gelukkig van wordt. Omdat je met jezelf in contact staat en trots bent, omdat je jouw competenties beheerst. Als dat klopt, sta je stevig in je schoenen en dan kun je ook veel beter gas geven.

Je zou het iedereen gunnen …

Ja, eigenlijk zou mentale kracht een schoolvak moeten zijn. Zeker omdat de jeugd wordt meegetrokken in de gekte van onze maatschappij. Gelukkig zie je ook jongvolwassenen die daaraan ontsnappen. De gen-z die minder wil werken, en meer en bewust kiezen voor zichzelf. Zij werken hard, maar ontspannen ook hard. Zij zoeken actief naar hun eigen oplossing. Het klinkt heel soft, een dagje minder werken. Maar het tegendeel is waar: als je kijkt hoe omvangrijk de doelgroep is die uitvalt. Hoeveel jongeren kampen met psychische problemen. Dat los je niet op door alleen maar harder te gaan werken. Dat los je op door te vertragen, je eigen weg te ontdekken. Je komt veel verder in het leven als je je eigen pad loopt, in plaats van jezelf te laten meezuigen in de dynamiek van opgelegde druk. Van de overload aan prikkels en informatie. We moeten leren om informatie te vermijden. Om niet afgeleid te raken. Om te focussen.

Dat is makkelijk gezegd dan gedaan.

Klopt. Het ingewikkelde is om je gedrag structureel aan te passen. Daarom is opvoeding onwijs belangrijk. We hebben met elkaar besloten dat we wel wegkomen met wat minder opvoeding. Maar intussen verzanden we met uren schermtijd per dag. Met kinderen die ons voorbeeld volgen. Over voorbeeldgedrag gesproken: je ziet het vaak langs de sportvelden in het weekend, waar ouders ontladen van hun doordeweekse stress. Van alles is gelegitimeerd om dat waar te maken. Scheidsrechters onder druk zetten, tegenstanders schofferen, kinderen naar voren schreeuwen.

Terug naar je boek. Hoe ga jij de rust en focus vinden?

Met het schrijven van mijn boek vraag ik van mijzelf ook peak performances. Dat betekent opereren in de performance en soms ook wel een beetje in de survivalstand. Vooral dat laatste moet je niet te lang doen, want dat vraagt te veel van je. Overigens is ‘the extra mile’ geen enkel probleem als je maar de topsportgedachte erop nahoudt. Zonder kwalitatieve ontspanning, geen kwalitatieve performance! Daarom zorg ik extra goed voor mezelf deze periode. Ik werk bijvoorbeeld niet langer door na half 9 ‘s avonds. Daarna kies ik voor een sport. Verder leef ik nu sober. Zonder alcohol en met voldoende slaap, zodat ik steeds opnieuw mijn focus kan pakken. Dat laatste heb ik mezelf echt opnieuw moeten aanleren.

Een boek schrijven vraagt om een diepere laag van concentratie. Dagelijks schrijf ik drie á vier blokken van een uur. Na een uur pak ik een break van 5 minuten. En ik laat me niet afleiden door mailtjes tussendoor of door de drang om de schuur op te ruimen. Te veel mensen hebben tegenwoordig de spanningsboog van een goudvis. En ondanks dat ik al behoorlijk wat jaartjes trainingen en lezingen geef over dit onderwerp, werd het mij op confronterende wijze duidelijk dat ik mijzelf ook had te verbeteren om full focus te kunnen werken. Pas na een aantal weken kwam ik in mijn nieuwe ritme.

Tot slot, wat hoop je dat mensen uit je boek halen?

Ik hoop dat mensen zichzelf uitdagen om goed te zorgen. Voor zichzelf, voor hun mensen thuis, voor hun team … Dat is de start voor succesvolle en duurzame high performances. Precies zoals topsporters werken. Er is geen enkele topatleet die presteert door alleen maar te trainen. Je hebt herstel nodig om te presteren. Dat geldt precies zo voor ons. De PAID-reality vraagt veel van ons. We moeten waakzaam zijn dat we ons niet alleen in lawaai, snelheid en drukte begeven. Omarm de rust, daar gaan je beter van presteren.

Sometimes we have to slowdown… to speedup again!

In oktober komt het boek van Michael Kortekaas uit. Scan de QR-code voor een pre-order van het boek of ga direct naar michaelkortekaas.nl/boek