Audrey van Ham: ‘Gewoon door de pijn heengaan.’

Seks, erotiek, vibrators, glijmiddel, lingerie. Voorheen dacht men bij Christine le Duc meteen aan porno, nu is het duidelijk dat deze keten meer is dan een erotiekwinkel. Aan het roer staat Audrey van Ham. We ontmoeten elkaar in de flagstore in Rotterdam. Audrey loopt niet met haar seksualiteit te koop. Verre van dat. Voor mij staat een frisse vrouw, ietwat ingetogen met lang golvend haar. Een wit shirt, zwarte broek en fuchsia jasje. Ze lijkt bewust van het stigma weg te blijven. Als de fotoshoot start, merk ik dat ze moeilijk ontspant. Is het bescheidenheid, onwennigheid of het conflict met haarzelf? Ik krijg er mijn vinger nog niet achter.

Tekst: Mariska Pinxt – Van Iersel
Beeld: Mirella Sleenhof

Oma weet raad

Haar oma wees haar op de vacature bij Pabo/Beate-Uhse als inkoper van lingerie. Pabo was een grote, prettige werkgever in de regio, niemand vond het gek dat ze daar aan de slag ging. Haar ambities waren groot en ze klom in functie omhoog. Als jongste van haar team mocht ze haar inkoopmanager vervangen, en niet iedereen kon daarmee omgaan. “Als je ineens van teamlid naar een managersfunctie gaat, dan gunt niet iedereen je dit.”Audrey pakte door, werkte mee in het bedrijf en bracht processen op gang die als positief ervaren werden. Maar als 28-jarige had ze ook te maken met een reorganisatie.

“Ik heb mensen moeten ontslaan. Dat mocht ik uit handen geven, maar ik wilde dit zelf doen. Hartstikke moeilijk, maar ik heb zoveel geleerd. Gewoon door pijn heen gaan.”

Audrey vergelijkt het met racen, een van haar grote passies. “Je staat voor de start, geeft gas en je moet je door de menigte wurmen om je plek te veroveren.”

Pabo was een beursgenoteerde onderneming in 7 landen, functionerend met een matrix-organisatie en voor 99% een mannelijk management. Dat werkt wanneer iedereen zijn plek inneemt en wil samenwerken. Dat was niet het geval. Op de apenrots zaten te veel mannen hun eigen territorium te bewaken, zonder oog voor het bedrijfsbelang. Het verschil zit hem volgens Audrey in het feit dat vrouwen oplossingsgerichter werken. Zij kijken naar het grotere geheel en willen samenwerken. Haar man Erwin, die ze leerde kennen bij Pabo, vertrok al eerder bij het bedrijf. Audrey, ondertussen directeur, wilde het schip nog niet verlaten. Trots op wat ze had opgebouwd. En niet willen falen.

Na haar zwangerschapsverlof keerde ze terug, maar terugkomen werkte niet meer. Het hart wilde niet toegeven, het verstand won en ze koos voor zichzelf. “Achteraf had ik eerder moeten stoppen, maar ik was te trots. Ze nam verlof en vertrok voor een tijd naar Spanje met man en kind. Twee jaar later richtte ze kledingbedrijf Capsule Antwerp op. Toen krijg ze de kans om Christine le Duc over te nemen. Dat mocht ze niet laten liggen. Een merk met een mooie boodschap. Hier kon ze iedereen overtuigen van haar aanpak: een winkel met niet alleen seks-attributen, maar óók gericht op lingerie. Vrouwvriendelijk dus.

‘Achteraf had ik eerder moeten stoppen, maar ik was te trots.’

Na haar zwangerschapsverlof keerde ze terug, maar terugkomen werkte niet meer. Het hart wilde niet toegeven, het verstand won en ze koos voor zichzelf. “Achteraf had ik eerder moeten stoppen, maar ik was te trots. Ze nam verlof en vertrok voor een tijd naar Spanje met man en kind. Twee jaar later richtte ze kledingbedrijf Capsule Antwerp op.

Toen krijg ze de kans om Christine le Duc over te nemen. Dat mocht ze niet laten liggen. Een merk met een mooie boodschap. Hier kon ze iedereen overtuigen van haar aanpak: een winkel met niet alleen seks-attributen, maar óók gericht op lingerie. Vrouwvriendelijk dus.

Al pratende komt voor mij de winnaarsmentaliteit van Audrey naar boven. Misschien wel een bewijsdrang naar zichzelf en haar omgeving. Ze wil winnen met hockey, met een kaartspel en met racen. En ze wil bewijzen dat haar visie op de erotiekwereld klopt.

Seksuele vrijheid
De missie van Christine le Duc is iedereen een leuker seksleven geven. Dat is een journey die al begint bij jongeren. Via media, festivals en scholen zorgt ze dat jongeren goed geïnformeerd worden omtrent seksuele beleving. Een workshop over female pleasure is geen luxe, maar noodzaak. Als je je eigen plezier goed kent, kun je dat ook beter met een partner beleven.

“Nederland is wat dat betreft vrij conservatief. Elders gaan ze veel makkelijker met seksualiteit om. Mensen zijn er vrijer met hun lichaam.” Haar eigen kleding is voor mij een bevestiging van haar woorden. Netjes, geen inkijk en niets dat refereert aan erotiek. Die zorgvuldigheid van presenteren, zegt ook iets over ‘niet vrij genoeg zijn’. Op social media wordt erotiek nog steeds verbannen en banken geven anno 2021 moeilijk leningen wanneer je in deze business werkt. Toch redelijk hypocriet als je bedenkt dat (bijna) iedereen plezier beleeft aan seks.

Groei
Momenteel zijn er vijf winkels, en de ambitie is om te groeien. Een winkel in de hoofdstad is er gek genoeg niet. De wens wel. Qua winkels mag er geïnnoveerd worden. Meer beleving vooral, met bewegende campagnebeelden die de aandacht trekken. Het systeemplafond en vloerbedekking mogen plaatsmaken voor een toegankelijke, high-end inrichting. De nadruk ligt nu vooral op investeren in brand marketing en social media, de jongere doelgroep bereiken.

‘Choose your battles en geef bijzaken geen ruimte.’

Naast de vijf fysieke winkels zijn er twee franchisevestigingen. Een erfenis van de contractovername, zonder echte toekomstplannen. Sinds de overname door Audrey en haar team ligt de focus op online groei en winstgevende winkels. “Choose your battles en geen ruimte voor bijzaken, aangezien we met een klein team werken”, geeft ze aan.

Dankzij corona heeft de online business een boost gekregen. Nederland lag twee weken knock-out en stond daarna op om massaal te gaan bestellen. De omzet verdrievoudigde, maar maakte niet goed wat er qua omzet is verloren. Deze zitten nu weer bijna op 100%.

Madre de Familia
Bij Audrey thuis wordt er vanaf het koken tot aan het tandenpoetsen in de ochtend niet over het werk gepraat. Dan geniet ze thuis met haar zesjarige dochter. Vier dagen intensief werken en daarnaast ontspannen, gaat haar goed af. Als samengesteld gezin – ze heeft een bonusdochter en een bonuszoon van 21 en 20 jaar – hebben zij en Erwin hard moeten werken. Hun gezamenlijke dochter heeft voor verbinding gezorgd. En samen lekker eten, heeft ze door de coronatijd geholpen en nog dichter bij elkaar gebracht. Eten verbindt en samen met haar gezin en aanhang hebben ze menigmaal aan de lange tafel in Knokke gezeten. Ultiem geluk.

Audrey van Ham, zij beslist. Ze besloot dat verliezen nooit een optie is.

Audrey speelt mid-mid in haar hockey-team en tijdens een rally zit zij aan het stuur. Business wise is er de drive om te bewijzen dat het anders kan. Dat het anders móét in de wereld van erotiek. Waar ik een timide, ietwat onzekere vrouw zag bij binnenkomst, voel ik tijdens ons gesprek de noodzaak om haar missie te verkondigen. Als ze praat met haar handen zie ik passie in haar ogen, en maken woorden goed wat ik eerst niet zag. Misschien is dat haar weg: groeien in een proces en dan de klap uitdelen.

Als ik vraag of ze is geworden wie ze wilde zijn, is haar antwoord volmondig ‘ja’.

Met een spannende goodiebag in the pocket rijd ik met de fotograaf terug naar Eindhoven. Ik denk aan dat wat thuis gaat komen. Het moge duidelijk zijn: Ik beslis.