Afscheid nemen als een hommage aan het leven
- 4 min leestijd
Tijd is ons kostbaarste goed, dus leef met volle teugen. Sta met volle aandacht in het hier en nu. En doe hetzelfde als je afscheid neemt van een dierbare. Want ook deze tijd krijg je nooit meer terug. Met deze visie verzorgt Hommage Uitvaarten afscheidsceremonies die iemands leven vieren. Met volle teugen.
Tekst Paul van Vugt
Portret Saskia Kropff
Hommage Uitvaarten heeft locaties in Helmond en Son, maar dé thuishaven is toch absoluut het idyllische plekje bij het Sint-Catharina Kerkhof. Hier hebben zo’n 2500 mensen hun rustplaats gevonden, in de achtertuin van Stefani’s woning en kantoor. Het is een oase van rust in het centrum van Eindhoven. Aan de keukentafel ontmoeten we Stefani de Bie en haar levenspartner Raymond, die sinds 1 juli van dit jaar ook haar zakelijke wederhelft is. Ze zijn blij dat ze even zitten.
“We sjouwen ons een breuk deze week”, vertelt Stefani lachend. Van schildersezels tot kunstwerken. “En zelfs aankleedpoppen”, vult Raymond aan. Zoals laatst, toen een gepassioneerd judoka is overleden. We bedachten dat het mooi zou zijn om zijn judogi op een paspop te plaatsen tijdens het afscheid. In de sport lag zijn hart. Dat zijn de kleine dingen die de uitvaart een groot persoonlijk karakter geven.”
‘We komen als vreemden binnen, maar gaan als een vertrouwde bekende naar buiten’
Werkgeluk
Raymond: “Ons zichtbare werk is die ceremonie. Het afscheid. Maar de meeste energie zit in het traject daarvoor. De pakweg vijf tot acht dagen na het overlijden. Dat ziet niemand, maar daar ligt de kwaliteit die we tijdens het afscheid leveren. Het is het slotstuk van een intense week. We komen als vreemden binnen, maar gaan als een vertrouwde bekende naar buiten. We begeleiden het gezin. Voelen hun situatie aan. Meermaals worden we bedankt en geknuffeld, alsof we familie van de overledene zijn. Dit maakt ons werkgeluk groot. Daar doen we het voor.”
Kenmerkend voor Hommages warme aanpak is de opbaring van overledenen in de karakteristieke aula, aan de rand van het Sint-Catharina Kerkhof. ‘Logeren’, noemt Stefani noemt hun verblijf. “Ik doe mijn werk altijd met de gedachte dat de overledene met mij meekijkt. Hij of zij moet een goed gevoel hebben over de manier waarop ik mijn werk doe. Dat vind ik belangrijk. Ik praat wat tegen diegene. ‘Wat leuk dat je kinderen er net waren’, zeg ik dan. Of ‘wat lig je er mooi bij’. Op die manier zorgen we voor een nabestaande. Als een welkome gast die een paar dagen bij ons verblijft.”
Stefani: “Deze persoonlijke aanpak vinden we vanzelfsprekend. Tegelijkertijd zorgt het ervoor dat we maar een beperkt aantal uitvaarten per week kunnen doen. Meer is geen optie, want dan beknibbelen we op de kwaliteit die we willen leveren. Op datgene wat we zo mooi vinden aan ons vak: het geven van aandacht. We willen dat mensen voelen dat zij top priority zijn.”
Waardevolle uren
De aandacht die Hommage besteedt aan een uitvaart is onvergelijkbaar met de aanpak die een grote uitvaartorganisatie aan een dienst besteedt, zoals DELA. Daar hebben uitvaartverzorgers targets van een groot aantal uitvaarten per jaar. Dit betekent dat ze in een krap tijdsbestek een uitvaart van a tot z moeten regelen. Zo’n organisatie streeft naar aantallen, terwijl Hommage juist streeft naar volle aandacht. Stefani en Raymond merken dat veel mensen denken dat ze gebonden zijn aan dergelijke organisaties. Hun naamsbekendheid is groot en velen zijn er verzekerd. Maar dat betekent niet je een uitvaart aan hen moet overlaten. Er is keuzevrijheid. Dus ook om het anders te doen.
Stefani: “Wij hebben wel eens uitvaarten waar 60 uur in zit. Die tijd hebben we nodig. Alleen al om de familie te leren kennen. Dat is enerzijds aandacht, maar we gebruiken ook ons creatieve brein om echt iets persoonlijks van de uitvaart te maken. Als we bij mensen zijn, geven we onze ogen de kost. We kijken in boekenkasten, naar persoonlijke foto’s, wat mensen eten, van welke wijn ze houden … Zo’n ruimte vertelt een verhaal, en daar gaan wij met beide benen in staan.”
‘Sommigen zijn zó bezig met praktische zaken, dat ze vergeten waar het echt omdraait: om die laatste momenten samen met hun dierbare.’
Raymond: “De dienstverlening van onze grote concurrenten is uitstekend, maar wij doen het gewoon anders. Wij willen continu in connectie staan met de nabestaanden. Wij zijn de oren en ogen van een familie. Nabestaanden komen in een achtbaan van emoties terecht. Wij zorgen ervoor dat ze niet vergeten om met vol bewustzijn in het afscheid te staan. Daarin moet we mensen soms echt op weg helpen. Sommigen zijn zó bezig met praktische zaken, dat ze vergeten waar het echt omdraait: om die laatste momenten samen met hun dierbare.”
Efficiënt, maar met bezieling
Stefani: “Het is de kunst om mensen tijdens de eerste uren na een sterfgeval zorgvuldig te begeleiden, maar tegelijkertijd mee te nemen in een efficiënte besluitvorming. De eerste 48 uur moeten er veel praktische keuzes gemaakt worden. Van kaart tot kist. Alleen al de keuze voor een locatie is een uitdaging. We ontwijken crematoria, omdat daar geen ziel in ligt. Er zijn zoveel andere plaatsen die een veel persoonlijker decor vormen. Dat is wat je iedereen gunt.”
Raymond: “Alles draait om een uniek afscheid dat past bij de overledene en nabestaanden. Onze ambitie en uitdaging is om bij iedere uitvaart een heel bijzonder gevoel achter te laten bij de gasten. Om vertrouwd tussen de mensen te staan, dáár ligt onze meerwaarde. Op die manier nemen we afscheid als een eerbetoon aan iemands leven. Een hommage. Want je hebt maar één keer de kans om het goed te doen.”
