“Burn-out? Dat hadden wij vroeger niet!”

Veel van de huidige 65-plussers maakten vroeger lange werkweken. Parttime werken kwam onder de mannen sporadisch voor en één keer per jaar op vakantie was vaak voldoende. Deze 65-plussers vormen de rijkste generatie in de Nederlandse geschiedenis. Daardoor zal ook de grootste overdracht van geld tussen generaties plaatsvinden.

Deze welvaart en rijkdom vormen het vertrekpunt van de Millennials en Generatie Z. Wat opvalt, is dat het bij deze generaties steeds slechter gaat met het mentale welzijn. Hierover wordt aan van alles de schuld gegeven, zoals telefoon, social media, werkdruk, keuzestress, etc. Zolang we deze externe factoren de schuld blijven geven, raken we de grip steeds verder kwijt en staan we machteloos.

De volgende stellingen zijn hierbij van cruciaal belang: wórd je beïnvloed door al die externe factoren? Of láát je jezelf beïnvloeden door al die externe factoren? Ik geloof vooral in het laatste. Maar hoe komt het nu dat we onszelf laten beïnvloeden, meeslepen en afleiden?

Weerstand en tegenslag

Het is misschien niet vriendelijk om te zeggen dat een groot deel van de huidige generatie niet sterk is gebouwd omdat ze weerstand vermijdend zijn opgegroeid. Maar dat is wel de conclusie die we kunnen trekken, als je het mij vraagt. Het vermijden van weerstand en tegenslag heeft duidelijk een negatieve invloed op de weerbaarheid en kracht van velen. Iemand leren omgaan met weerstand en tegenslag is wat mij betreft dan ook een van de mooiste lessen om over te dragen.

We zien het ook terug bij onze leiders. Echte leiders die met volharding en strijdlust gaan voor het collectief en er een duurzame toekomstvisie op nahouden zijn schaars. We worden geleid door het systeem in plaats dat wij het systeem leiden. Het maakt ons afhankelijk en we raken steeds verder uit regie. Dit zet ons collectief voor een enorme uitdaging, waarbij de grootste uitdaging de mens zelf is.

Niet ik, maar wij

Om grip te krijgen, moeten we weer terug in regie. Regie op onszelf en elkaar. Kortom; ‘wij’ belangrijker maken dan ‘ik’. Deze taak ligt niet bij een overheid of in het reguleren van allerlei factoren, maar juist het bedrijfsleven heeft hier een grote rol in. Waar nu zwakte wordt gevoed door onrealistische (start)salarissen, buitensporige arbeidsvoorwaarden en eindeloze vrijheden, mag er volledige aandacht komen voor de wederopbouw van een sterke generatie. Wanneer bedrijven als doel hebben om mensen krachtiger te bouwen in plaats van omstandigheden te verzachten, zijn diezelfde mensen in staat om succesvolle bedrijven, fijne levens en sterke gezinnen te creëren.

Er is vandaag de dag meer dan voldoende kennis op het gebied van persoonlijk leiderschap. Door deze kennis gericht in te zetten en als fundament van de organisatie te beschouwen, ontstaan er sterke medewerkers en teams. Salaris en arbeidsvoorwaarden zijn hierin niet de heilige graal, want de praktijk laat zien dat bedrijven die torenhoge salarissen betalen niet per definitie de meest gemotiveerde en tevreden werknemers hebben. Vaak dient het eerder als een gouden kooi.

Wanneer geld, succes en geluk een doel op zichzelf zijn, is onvrede en leegte vaker de uitkomst. Juist door de aandacht te vestigen op het krachtig bouwen van mensen zal geld, succes, voldoening en geluk juist eerder een gevolg zijn. Kortom; echte leiders creëren leiders.

Robert Peeters van Full Potential