Mensen laten genieten, daar doen we het voor
- 3 min leestijd
Genieten van de goede dingen des levens kunnen we hier wel. Is dat dan kei-Brabants? Of kei-Brainport? Zit het in ons DNA? Is bourgondisch royaal of exclusief? En zijn we hier echt gastvrijer dan elders? Bart Houben – van de worstenbroodjes – vraagt het allemaal, aan professionele levensgenieters.
Tekst Ine van de Laar
Beeld Charlotte Grips
Aan het Eindhovense kanaal duik ik in de wereld van het distilleren: op het voormalige Campina-terrein worden bij Bottle Distillery op ambachtelijke wijze gin, rum, beerbrandy en likeuren gedistilleerd. Ik ga langs bij Mark Migchels en zijn vrouw Dianne, die in 2015 in het diepe sprongen: “We wilden een boterham verdienen met iets wat we supergaaf vinden.”
Waarom kozen jullie voor drank en niet voor een bakkerij ofzo?
“Mensen laten genieten, daar doen we het voor. Als ik rijk wil worden, had ik beter in de zakelijke dienstverlening kunnen blijven. Waarom dranken? Kijk, brood vind ik lekker, maar daar kun je me’ s nachts niet voor wakker maken. Voor bijzondere distillaten wél.”
Ik ken het eigenlijk niet zo goed, dat nippen aan whisky of likeur. Maar er zit vast een hele wereld achter?
“Vergelijk het met wijn: hoe meer je je erin verdiept, hoe meer diepgang je vindt in de smaken. Ons enthousiasme ontstond toen we een distilleerderij bezochten in Amerika. Toen we besloten dat we dat ook wilden, moesten we veel uitzoeken: over distilleerprocessen, accijnzen, risicovolle bedrijfsprocessen en nog veel meer zaken waarover we nooit eerder hadden nagedacht.”
Vonden jullie dat niet heel spannend?
“Het ergste wat kon gebeuren, was dat we alles zouden kwijtraken. Dat risico waren we bereid te nemen.”
Ik ben begonnen met worstenbroodjes, dat kennen alle Brabanders. Is jullie markt niet veel complexer?
“We zitten best in een vechtmarkt. Wij kiezen ervoor om ons te onderscheiden door nooit concessies te doen aan kwaliteit. Klinkt simpel, maar in de praktijk betekent dat bijvoorbeeld vijftigduizend euro uitgeven aan een ketel in plaats van tienduizend. Of duizend flessen opnieuw afvullen omdat de etiketten er scheef opzaten. Maar uiteindelijk betaalt dat zich uit.”
Is een lekker drankje iets bourgondisch?
“Ik denk dat het sterk gekoppeld is aan gezelligheid. Net als eten roept een drankje een soort enthousiasme op. Om ergens van te genieten, hoef je er niet veel van te nemen. Drie worstenbroodjes zijn lekker; twintig slaat nergens op. Alles wat ‘te’ is, heeft weinig te maken met waar het om gaat: genieten van een mooi product.”
Hoe weet je hoeveel je ergens van moet maken?
“We waren direct overtuigd van onze rum: daar wilden we graag in investeren en goed in worden. Maar het blijft uitproberen en dan blijf je wel eens met wat liters zitten. Daar zijn we niet zo van onder de indruk.”
Jullie ruimte hier is enorm. Wat doen jullie nog meer?
“We organiseren workshops, proeverijen en we werken graag samen met Eindhovense ondernemers. Zo maakten we met de Stadsbrouwerij een beerbrandy, en met Lucifer een koffierum. Ook doen we steeds vaker private labels: dan kan een bedrijf een eigen drankje laten ontwikkelen; wij begeleiden het proces, van ingrediënt tot etiket. We maken nu ongeveer vijftien eigen producten en bijna evenveel private labels.”
Tijd om te proeven! Vroeger nipte ik ooit stiekem van mijn vaders fles Bols. Ik was snel genezen. Hoe werkt zoiets? Ruiken, draaien, proeven?
“Ruiken is zo’n zeventig procent van proeven, goed idee dus. We beginnen met Lucky Basterd Coffee Rum. Heel geschikt na een diner, met of zonder koffie. De volgende is de eerste bruine rum die we hebben gemaakt: onze grote trots Treasure nr. 1. In een gelimiteerde oplage, dus op is op. Die is prima te combineren met een worstenbroodje.”
Leuk! Ernaast of erin?
“Kan allebei. Volgens mij kun je met gin ook mooie effecten bereiken in worstenbroodjes. Gin is, net als wijn, ideaal voor food pairing.”
Het wordt steeds leuker, of is dat de alcohol? Nee, het komt doordat je me erin meeneemt. Eigenlijk zijn jullie bourgondisch én gastvrij.
“Bourgondisch betekent voor mij: met elkaar en voor iedereen. De nadruk ligt voor mij op nu genieten, van wat er is en wat we hebben.”
Daar proost ik op!
